Najstarsza wzmianka o Paniowach pochodzi z dokumentu z 1282 roku, w którym wymieniony jest, jako świadek, Piotr z Paniów, syn Gosława. Druga wzmianka pochodzi z 1393 roku – wówczas wymieniany jest Jerzy z Paniów. Jako pierwszy właściciel wioski wymieniany jest w 1472 roku Piotr Przedbiór.
W latach 1538-1551 Paniowy były własnością Rogojskich, później Bujakowskich. We władaniu tej rodziny Paniowy pozostawały przez 250 lat. Od 1550 roku jeden dział na Paniowach posiadał Krzysztof Gocnara. Według urbarza państwa bytomskiego w 1620 roku Paniowy miały trzy działy: Piotra Bujakowskiego, Hanusza Rogojskiego z Rogoźna (od 1598 roku) i Melchiora Hoszka. Dopiero w połowie XVIII wieku Paniowy należały tylko do Bujakowskich. W roku 1706 Stanisław Antoni Bujakowski nabył od Elżbiety Makowieckiej z domu Rogojskiej jej dział za dwa tysiące talarów. Kolejno nabył w 1708 roku od Piotra Antoniego Rogojskiego i jego żony Heleny Judyty z domu Goczałkowskiej ich dział za 1800 talarów. W 1730 roku przejął dobra paniowskie Jan Józef Bujakowski, a w 1761 roku sprzedał je Baltazarowi Ludwikowi von Wallhofen za 16 000 talarów.
W 1767 roku majątek poszedł na licytację i Paniowy nabył Ludwik de Szymoński. Do tej rodziny dobra należały do 1811 roku, po czym przeszły na krewnych żony. Nowy właściciel Adolf von Wrochen był starostą powiatu bytomskiego w latach 1830-1849.
Następnym właścicielem był hrabia Ryszard von Posadowski-Wehner, który te dobra nabył w 1851 roku. Do tej rodziny Paniowy należały do 1896 r. Następnie przeszły na własność spółki Graflich Schaffgottsche Werke, która posiadała je do I wojny światowej.
W roku 1922 Paniowy wcielono do nowo utworzonego powiatu rudzkiego. Powiat ten został w roku 1925 zniesiony, a Paniowy przyłączono do powiatu pszczyńskiego. Od roku 1945 razem ze wsiami Mokre i Borowa Wieś należały do gromady Śmiłowice. W roku 1954 wieś wcielono do nowo powstałego powiatu tyskiego. W roku 1975 Paniowy stały się dzielnicą miasta Mikołowa.